Fedakârlara… [Herkes okumasın! Mahremdir.]

İstikrar çok önemli. Bir şeye başladığınızda siz ne kadar yıpranırsanız; biliniz ki devam ettirirken daha fazla şeyler kaybedeceksiniz. Kaybettikleriniz kazandıklarınızın yanında hiç hükmünde olacak, lakin hitama yaklaşmadan ya da bu uğurda ölmeden kimse bil(e)meyecek bunu.

Sistemler önemlidir. Sisteme feda edilen hayatlarda hakeza. Yanlış kurulmuş düzenler düzel(t)mek için hayatlar alır. Besin kaynağı taze ve körpe hayatlardır o düzenlerin.

Düzeltmek istedikleriniz, uğrunda çok şeye tercih ettiğiniz hedefleriniz, devam ettirdikleriniz ya da gayretinde olduklarınız her ne ise…

Düşmanınız ya da size engel olacaklar sadece bir gurup insandan ibaret olmayacak emin olun. Zira sizin hayatınızı verdiğiniz hakikatlerin aksine; onlar da Cehennemi göze alacak kadar hırslılar. Nefis, ene, şeytan ya da şeytanın avaneleri -siz ne derseniz deyin, adına ne koyarsanız koyun- Cehennemi bile göze alacak kadar gözükara olanlara karşı durmak, eksi kırkları bulan bir ortamda demir bir mengeneyi elle tutmak kadar zordur unutmayın…

“Evvel ahir tavsiyemiz tesanüdünüzü muhafaza…” diyen bir büyük rehberin muavini olmak istiyorsan eğer, kimsenin hayır diyemediğine hayır demek derdinde olacaksın. Bu yol uğruna, birilerinin düşmanı olmaktan geçeceksin beraberinde. Bu zamanda imanı sağlam elde etmek kor alevi çıplak elde tutmak kadar zordur. Demir gibi sarsılmaz ruhlar bu minvalde çok önemli.

Herkes boş işlerle uğraşabilir. Hiç kimse bulamayabilirsin, yardım elini uzatan. İmdat çığlıkları karşısında bigâne kalan hayatlar olabilir. Bu uğurda yalnız kalmayı göze alacaksın önce. Unutma ki sahibi, kainat kadar hazineleri ve orduları olan bir devasa geminin hademesisin sen. Talimatnamelere harfiyen uymak mecburiyetindesin.

Lisan-ı halin, dilinden daha fazla tesirat göstermeli ki, baktığında nur-u imanın en katı kalpleri bile eritebilsin. Kimsenin hayal dahi edemediği zaman ve mekanlara hakikat tohumları ekmekle muvazzafsın sen.

Uhud okçuları gibi tepede beklemek ile vazifeli isen, herkes gitse de, sen ölmek pahasına gitmeyeceksin. Zira ölmek yaşamaktan daha fazla değer katacak sana. Beklemekle muvazzaf olduğun tepeler geçici rüzgarların çürük topladığı mekanlar değil, hakikat tohumlarının yetiştirildiği bağ ve bahçeler olacak.

Ölüm seni korkutmadığında kimse seni korkutamayacak. Sabret, hakikat nurları ile yaşaman ölümü de dize getirecek. Hasta yatağında değil, hizmet anında elmas kılıçlarla karşılayacaksın ölüm meleğini.

Elhasıl devam edeceksin. “Devam ediniz…” hitabına uyarak. Sabır, sebat ve metanet göstereceksin zaman ve mekana aldırmadan. Düşmanından fazla şeyler feda edeceksin bir de. Ölüm seni korkutmadığı gibi, vuslat seni heyecanlandıracak kardeşim…

• About
• Latest Posts

Ersin Acar

Latest posts by Ersin Acar (see all)

• Tavsiye mektubu - 26 Ocak 2016
• Gençliğinize bir\nşans daha verin! - 30 Ekim 2015
• Artık yeter! - 19 Eylül 2015