“Biz öyle bir hakikate hayatımızı vakfetmişiz ki güneşten daha parlak ve cennet gibi güzel ve saadet-i ebediye gibi şirindir.”
Modern mübareze meydanlarının kahramanlarına… Amfilerden körpe dimağlara salınan zehir Akıl bostanına senden başka, Kimse giremez mi zannettin? Penceresi etten olan
Talha için… Sevdiğim, ıssız kaldığında yanında yoksam. Seviyor olduğumu söyleyemez miyim? Öpücük kondurduğum ensesine, baksam; Masum yüzünü göremiyorum, oğlumun. Sıcak
Servetim olsa Kıyardım çil çil akçeye Alırdım Kabe saydığın mezbahaneyi Ya sonra! Alıp yıkardım İçimdeki öfkeye acıyarak Moloz baykuş zebani
Nerede görülmüş zalimin zulmü ile pâyidarlığı Zalimin tek çıkışı akılların darlığı Bu dünya kalmadı ne zalime ne mazluma ne de
YOL ayrımındayım Kaç tane ayrım var yolda? İki tane olsun Üç tane var Dört tane var Beş tane var… Ortasında
NESÎME ESİR kum taneleri ve kızgın bir sahrâ Görünmez zincirler yorgun bileklerinde Zindandan zihinler hazır giriftâr olmaya kahra Hepsi ayrı
NE MUAZZAM bir ordu ﻛُﻦْ ﻓَﻴَﻜُﻮﻥ ile oldu Sardı cihanı soldurdu Acaba ne soruyordu? Firavun nefisler, gafil kafalar Uyanın hevesat
TUTUYORUM nefesimi, uçuyor kırlangıçlar Sabahı çoktan karşılamış horozlar Tertemiz bir hava, taptaze kokular Burası çok güzel, baharı özlemişim Aynı çocukluğumdaki
GÖZYAŞI akıtacak, ağlayacaksın Yine de kalben bağlanmayacaksın Eşyası adem, sevdası adem Fenaya gidene bağlanmayacaksın Bin hakikat dersi alsan da gönlüm
Barla, ehl-i imanın manevî imdadına gönderilen Risale-i Nur Külliyatı’nın te’lif edilmeye başlandığı ilk merkezdir. Barla, millet-i İslâmiyenin, hususan Anadolu halkının
