Barla, ehl-i imanın manevî imdadına gönderilen Risale-i Nur Külliyatı’nın te’lif edilmeye başlandığı ilk merkezdir. Barla, millet-i İslâmiyenin, hususan Anadolu halkının başına gelen dehşetli bir dalalet ve dinsizlik cereyanına karşı, Kur’an’dan gelen bir hidayet nurunun, bir saadet güneşinin tulû’ ettiği beldedir.…
Güzel günler ve güzel sözlerin güzel kokuları vardır Ve dostlar gelir aklına her bir güzel seste, sözde, kokuda Dualarının kabulüdür bazen birisi bazen hepsi Kimi zaman sesler günleri güzel eder kimi zaman günler kokuları Güzeli en güzel yapan kadar güzel…
On altı yaşında iman yüreği acımakta Baba mevta yatıyor ahali ağlamakta Ben çok üzüldüm diyor ne garip şeymiş ölüm Peygamber’i düşündüm dayanamadı gönlüm Babayı hiç görmemiş anne sekiz yaşında Amca yirmi beş iken kalmıştı tek başına Benim üstadıma da uğramış…
Sarmış düşman dört bir yanı Basmış boğazımızı eziyor Çırpınışlar içinde bir ahali Hıçkırıklar duyanı yıkıyor Sanki Hendek muharebesi Yokluk içinden bir fikir doğuyor Mucize gibi bir hal küffar boğuluyor Sarmışsa düşman dört bir yanı Salmışsa anne savaşa evladını…
Isparta bir gül bahçesi Barla’da Nur çeşmesi Yükseldi Hakkın kısılmaz sesi Dünyaya Nur veriyor, Çam Dağı’nın kulesi Barla çeşmesi güldür güldür Ondan içenlere şifadır, baldır Ya Rab despotları başımızdan kaldır Allah’a kul olan doğuştan hürdür Barla’da yıkılmış mahsun bir mabed…
Zatın ayıp bana, Zatını düşünmek haram; Eserlerin acib bana, eserlerin nimet… İnce düşünüşler, cömert ikramların var. Bana özelsin, özel ihsanların var. Tertemiz manzaraların, güzel düzenlerin var. Aşık olurum ben de, tutkununum Senin. Zatın ayıp bana, Zatını düşünmek haram; Fiillerin yeter…