Ne güzel yaratmış
Gittikçe kırışan simamı Rabbim
Ben ise çehreme
Aynada bakmaya dahi layık değilim
Bulanık geliyor artık dünyanın cazibesi
İstemsizce ayrılıyor gözlerim benden
Sahip çıkamıyorum saçlarımın rengine
Çığ gibi kayıyor kollarımdan bedenim
Zamansız titriyor ellerim
Dizlerimde amansız bir çatırtı
Dişlerim dökülüyor kenetlendikçe korkudan
Yıkılıyor bebeklik temellerim
Huzurundayım günahlarımı biliyorsun
Ne olur hiçbir şey söyleme
Utancımdan bükeyim boynumu
Ağlayayım milyonlarca asır
Ey netice bil ki
İstediğim olsan da olmasan da
Sanık sandalyesinde
Mahcubiyetimden ağlayacağım
Ne olur hiçbir günahımı vurma yüzüme