Apaçık mucize ibda olarak yaratılan Hz. Âdem’in (as) oğlu olup yine de kardeş katili olur.
Tufandan çıkar inşa olarak yeniden çoğalır ama yine de puta tapar.
Hz. Musa (as) ile denizi geçip onca mucizeye şahit olduktan sonra kırk gün içinde yine put yapar.
Yerin yarıldığını, rüzgârın biçip geçtiğini, ateşin yakmadığını görür ama yine de isyana düşer.
Nice peygamberden nice mucize görür ama unutup gider yine de yaratılış gayesini…
Unutur yoktan yaratıldığını ve yeniden diriltileceğini…
Râm olur şeytana ve hilelerine, isyan eder vicdanına ve onun en büyük delili olduğu Rabbine.
İnsan bu…
Kainatın şerefi ve sebeb-i vücudu Resulullah’ın (asm) vefatından, fazla değil otuz yıl sonra katleder reyhanlarını vahşice…
Nice firavunlar, nemrutlar gelip geçti, helak olup gitti ama iblis ve soyu yine bir zalimi bela etti insanlığın başına…
Ve insan yine düştü aynı tuzağa; topluca unuttu varlığını ve var edenini…
Asırlardır beklenen kıyamet alameti Deccalı dahi bilemedi çoğu insan, onca delil ve işarete rağmen… Biliyorum diyenler dahi unutup gitti en büyük tahripçiyi.
İnsan bu, nisyana müptela imiş ve zevk alırcasına dalıp gidermiş o gayyaya bile isteye…
Küçük dairedeki büyük vazife unutuldu.
Kabir, berzah ve haşir unutuldu.
Mizan ve sırat silinip gitti hafızalardan…
Cennet ötelenirken cehennem ise tutkusu oldu sanki cinnet halindeki insanlığın…
İnsan bu, evet ya bile isteye yakıt olacak cehenneme veya ebedi bir saadeti yaşayacak cennette.
Affeyle ey Rabbim şuur ver bize…
Hakkı hak bilip ittiba eden, batılı batıl bilip içtinab eden salih ve salihalardan eyle bizi ey Rabbim.
Amin.